مهاجرت به استرالیا از طریق سرمایه گذاری - 1
مهاجرت به استرالیا از طریق سرمایه گذاری - 1
سهولت راه‌اندازی کسب و کار در استرالیا و شرایط اقتصادی این کشور توجه بسیاری از صاحبان سرمایه را به استرالیا جلب کرده و آنها را به این کشور کشانده است. سرمایه‌گذاری در استرالیا علاوه بر منافع اقتصادی و تجاری آن، راهی برای مهاجرت به استرالیا هم هست. در ادامه این مطلب درباره شرایط مهاجرت به استرالیا از طریق سرمایه گذاری توضیح می‌دهیم.
بطور کلی 2 روش برای مهاجرت به استرالیا از طریق سرمایه گذاری وجود دارد. به عبارت دیگر؛ دو نوع ویزای سرمایه گذاری که یکی مجوز اقامت دائم و دیگری مجوز اقامت موقت (با امکان تبدیل به اقامت دائم) در استرالیا است. در این پست، به (شرایط لازم برای دریافت) ویزای اقامت دائم استرالیا و در پست بعدی، به ویزای اقامت موقت می‌پردازیم.
ویزای اقامت دائم – زیرگروه 132
داشتن دارایی به ارزش یک و نیم میلیون دلار استرالیا یکی از شروط اصلی برای صدور این ویزا است. با دریافت این ویزا، متقاضی و همچنین خانواده‌اش اجازه اقامت دائم در استرالیا را بدست میآورند. متقاضی دریافت ویزای زیرگروه 132 استرالیا باید از یکی از ایالت‌های این کشور اسپانسرشیپ گرفته و سپس بمیزان (حداقل) یک و نیم ملیون دلار در تجارت دلخواه خود در آن ایالت سرمایه گذاری کند.
شرایط دریافت ویزای 132
- متقاضی باید کمتر از 55 سال سن داشته باشد
- متقاضی (یا همسر او) باید حداقل 1.5 میلیون دلار دارایی قابل انتقال به استرالیا داشته باشد
- دارایی متقاضی (یا همسر او) در 2 سال از 4 سال اخیر، از تجارت و کسب وکاری قانونی، حداقل 400هزار دلار باشد
- گردش مالی متقاضی در یک یا چند تجارت، در 2 سال از 4 سال اخیر حداقل 3 میلیون دلار باشد
- متقاضی باید مدرکی دال بر مدیریت کارآمد تجارت و کسب و کار خود در ایران، ارائه دهد
علاوه بر موارد بالا، داشتن یکی از شرایط زیر هم الزامی‌ست:
- سهم 51 درصدی از مالکیت یک تجارت با درآمد زیر 400.000 دلار در سال
- سهم 30 درصدی از یک تجارت با درآمد بالای 400.000 دلار در سال
- سهم 10 درصدی از مالکیت یک شرکت با سهامی عام
مهاجرت به استرالیا از طریق تخصص
مهاجرت به استرالیا از طریق تخصص
شرایط مهاجرت به استرالیا از طریق تخصص چگونه است؟ چه کسانی می‌توانند از این طریق اقامت استرالیا را بدست آورند؟ پاسخ این سؤالات را در این پست خواهیم داد.
راههای مهاجرت به استرالیا
انتخاب استرالیا بعنوان مقصد مهاجرت کار آسانی است اما مهاجرت به استرالیا آسان نیست. متقاضیان مهاجرت به استرالیا می‌توانند برای دریافت ویزاهای مختلفی که دولت این کشور برای اقامت (طولانی مدت) اتباع خارجی صادر می کند اقدام کنند؛ ساده‌تر این که راههای مختلفی برای مهاجرت به استرالیا وجود دارد اما هرکسی شرایط مهاجرت به این کشور را ندارد.
وضعیت مالی، شغلی، تحصیلی و همچنین زبان عواملی هستند که در مورد امکان و شرایط مهاجرت به استرالیا تعیین‌کننده هستند؛ اگر سرمایه قابل توجهی دارید می‌توانید از طریق سرمایه‌گذاری اقدام کنید یا اگر می‌توانید از دانشگاههای استرالیا پذیرش بگیرید و توان مالی تحصیل در استرالیا را هم (که هزینه آن بالا است) دارید می‌توانید برای تحصیل در استرالیا اقدام کنید؛ اما مهاجرت به استرالیا از طریق تخصص و با دریافت ویزای اسکیلد ورکر را می‌توان رایج‌ترین و محبوب‌‌ترین شیوه مهاجرت به این کشور دانست.
مهاجرت به استرالیا از طریق مهاجرت (ویزای اسکیلد ورکر یا مهارتی)
برخی مشاغل در کشور استرالیا نیازمند نیروی کار متخصصی است که بعلت نبود یا کمبود آن، از میان متقاضیان مهاجرت به استرالیا تأمین می‌شود. دولت استرالیا برای این کار ساز و کارهایی طراحی کرده که دادن ویزای اسکیلد ورکر به متقاضیان واجد شرایط، مهم‌ترین آن است.
مانند موارد مشابه در کشورهای نیوزلند و کانادا، در استرالیا هم یک سیستم امتیازدهی برای متقاضیان مهاجرت به استرالیا از طریق تخصص (و با دریافت ویزای اسکیلد ورکر) طراحی شده است. در جزئیات البته شرایط این کشورها با هم فرق دارد.
پیش‌شرط
کسانی می‌توانند برای مهاجرت به استرالیا از طریق تخصص اقدام کنند که زیر 50 سال سن دارند و مدرک زبان آیلتس (با نمره حداقل 6) دارند. متقاضیانی که این دو شرط اولیه را دارند اطلاعات‌شان را در فرم مربوط وارد می‌کنند و براساس این اطلاعات و با توجه به جدول زیر امتیاز می‌گیرند. حداقل امتیاز لازم برای قبولی در این پروسه، 60 امتیاز است:
| فاکتور | امتیاز |
| سن | |
| – 18 تا 24 سال | 25 امتیاز |
| – 25 تا 32 سال | 30 امتیاز |
| – 33 تا 39 سال | 25 امتیاز |
| – 40 تا 44 سال | 15 امتیاز |
| – 45 تا 49 سال | بدون امتیاز |
| مدارک تحصیلی | |
| – مدارک دیپلم، فوق دیپلم و مدارک حرفه ای ارزشیابی شده | 10 امتیاز |
| – مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشد | 15 امتیاز |
| – مدرک دکترا | 20 امتیاز |
| سابقه کاری | |
| – 3 سال در 5 سال گذشته (خارج از استرالیا) | 5 امتیاز |
| – 5 سال در 7 سال گذشته (خارج از استرالیا) | 10 امتیاز |
| – 8 سال (خارج از استرالیا) | 15 امتیاز |
| – 1 سال در 2 سال گذشته (در استرالیا) | 5 امتیاز |
| – 3 تا 5 سال (در استرالیا) | 10 امتیاز |
| – 7 سال (در استرالیا) | 15 امتیاز |
| – 8 سال (در استرالیا) | 20 امتیاز |
| مدرک زبان IELTS | |
| – نمره 6 در هر 4 مهارت | 0 امتیاز (حداقل مورد نیاز) |
| – نمره 7 در هر 4 مهارت | 10 امتیاز |
| – نمره 8 در هر 4 مهارت | 20 امتیاز |
| موارد دیگر | |
| – سابقه کار حرفه ای در استرالیا (1 سال منطبق) | 5 امتیاز |
| – تسلط بر یکی از زبان های خاص (زبان فارسی) | 5 امتیاز (نیازمند تایید از سازمان NAATI) |
| – اسپانسر ایالتی (ویزای 190) | 5 امتیاز |
| – اسپانسر از مناطق کم جمعیت (ویزای 489) | 10 امتیاز |
| – اسپانسر فامیلی (ویزای 489) | 10 امتیاز (در صورتی که اسپانسر شما در مناطقی خاص زندگی کند) |
| امتیاز همسر | |
| نمره 6 آیلتس – مدرک تحصیلی ارزشیابی شده – تخصص در یکی از مشاغل لیست استرالیا | در صورت داشتن چنین شرایط 5 امتیاز تعلق می‌گیرد |
ویزای اسکیلد ورکر (ویزای مهارتی یا نیروی کار متخصص) زیرگروه‌های مختلفی دارد که در ادامه به معرفی مختصر آنها می‌پردازیم (در پست‌های بعد بطور مفصل‌تر درباره آنها توضیح می‌دهیم):
ویزای مهارتی مستقل – زیرگروه 189
ویزای 189 نسبت به دیگر ویزاهای مهارتی شرایط بهتری برای مهاجران ایجاد می‌کند. متقاضیان با دریافت این ویزا، بمدت 5 سال اقامت دائم استرالیا را بدست میآورند و می‌توانند در هر نقطه از استرالیا زندگی و کار و تحصیل کنند. آنها همچنین از خدمات پزشکی و دارویی رایگان و بیمه بیکاری و بازنشستگی برخوردار می‌شوند و می‌توانند برای همسر و فرزندان خود هم ویزا بگیرند و در نهایت پاسپورت استرالیایی دریافت کنند.
علاوه بر کسب حداقل 60 امتیاز، شرط مهم دیگر برای دریافت ویزای 189 این است که شغل متقاضی در لیست شماره 1 مشاغل مورد نیاز استرالیا (Skilled Occupation List) باشد.
ویزای مهارتی اسپانسر ایالتی – زیرگروه 190
این ویزا هم تا حدود زیادی شبیه ویزای مهارتی مستقل 189 است و تقریبا تمامی امکانات آن را دارد اما محدودیت و تفاوت‌هایی هم دارد؛ آن دسته از متقاضیان که موفق به دریافت ویزای مستقل 189 نمی‌شوند می‌توانند از طریق اسپانسرشیپ یکی از ایالت‌های استرالیا ویزای مهارتی اسپانسر ایالتی را دریافت کنند. در ازای آن، متقاضی متعهد می‌شود 2 سال در آن ایالت کار و زندگی کند. این تنها محدودیت ویزای زیرگروه 190 نسبت به 189 است. تفاوت دیگر این دو ویزا این است که شغل متقاضیان ویزای 190 باید در لیست شماره 2 مشاغل مورد نیاز استرالیا (CSOL) باشد.
ویزای موقت مهارتی مناطق خاص – زیرگروه 489
در این شیوه متقاضی باید از مناطق کم‌جمعیت استرالیا که دولت این کشور مشخص می‌کند اسپانسر گرفته و با دریافت ویزای زیرگروه 489 امکان اقامت در استرالیا را بدست آورند. همانند ویزای 190 متقاضیان ویزای 489 هم باید دارای سابقه کار در مشاغل لیست شماره 2(CSOL) باشند.
ویزای زیرگروه 489 نوع دیگری هم دارد که متقاضی می‌تواند در صورت داشتن خویشاوند در مناطق خاص Designated Areas استرالیا (که با مناطق کم‌جمعیت فرق دارد) آن را دریافت کند.
به صاحبان ویزای 489 اجازه اقامت 4 ساله در استرالیا داده می‌شود که طبق تعهدشان باید دو سال اول آن را در منطقه کم‌جمعیت (یا منطقه خاص) بگذرانند.
ویزای موقت فارغ‌التحصیلان دانشگاههای خاص – زیرگروه 476
فارغ‌التحصیلان تعدادی از دانشگاههای معتبر سرتاسر جهان که منتخب دولت استرالیا هستند (در ایران؛ دانشگاه تهران و دانشگاه امیرکبیر) در صورتی که رشته تحصیلی آنها در لیست مشاغل مورد نیاز استرالیا باشد می‌توانند برای مهاجرت به استرالیا از طریق تخصص زیرگروه 476 اقدام نمایند. افرادی که از تاریخ فارغ‌التحصیلی آنها 2 سال نگذشته باشد، اجازه اقامت 18 ماهه در استرالیا را دریافت می‌کنند و در طول این مدت، اجازه کار، سفر و ادامه تحصیل در استرالیا را خواهند داشت. متقاضیان دریافت ویزای 476 در ابتدا نیاز به کسب حدنصاب امتیازات مهاجرتی را ندارند و می‌توانند با ارائه بقیه مدارک لازم اقدام نمایند.
مهاجرت به استرالیا - هزینه زندگی در استرالیا
مهاجرت به استرالیا - هزینه زندگی در استرالیا
کیفیت زندگی در استرالیا بالا و شرایط اقتصادی این کشور مطلوب است؛ اینها عواملی هستند که بسیاری را به مهاجرت به استرالیا ترغیب می‌کنند اما در پست قبل هم گفتیم که زندگی در استرالیا برای مهاجران تازه‌وارد می‌تواند سختی‌‌هایی هم داشته باشد. یکی از این مسائل، هزینه‌های زندگی در استرالیا است که البته با توجه به سطح بالای درآمدها در این کشور، مشکلی برای زندگی در این کشور ایجاد نمی‌کند. در این پست، هزینه‌های اصلی زندگی در استرالیا را می‌نویسیم با این توضیح که میزان این هزینه‌ها به شهر محل زندگی و سبک زندگی افراد هم بستگی دارد.
خانه
برای خانه در استرالیا باید اجاره‌بهای زیادی پرداخت کرد؛ از 1300 دلار استرالیا برای یک آپارتمان یک‌خوابه دور از مرکز شهر تا 3000 دلار استرالیا برای یک آپارتمان 3خوابه در مرکز شهر. در استرالیا اجاره‌ها را بصورت هفتگی پرداخت می‌کنند و ارقامی که گفتیم اجاره‌بهای یک ماه است. مهاجرت به استرالیا از طریق کار با توجه به متراژ خانه ماهانه مبلغی بین 100 تا 250 دلار استرالیا را هم باید صرف هزینه آب، برق و (در فصول سرد) گرمایش کرد.
خورد و خوراک
این بخش از آن مواردی است که اعلام رقمی مشخص برای آن کار سختی است؛ بستگی به تعداد دارد و این که فرد (خانواده) چه نوع مواد غذایی را بیشتر مصرف می‌کند (می‌کنند) و برخی عوامل دیگر. با این حال می‌توان هزینه‌های ماهانه خورد و خوراک در استرالیا را برای یک زوج، بین 500 تا 600 دلار برآورد کرد. در جدول زیر می‌توانید قیمت برخی مواد غذایی و اقلام خوراکی را در کشور استرالیا ببینید.
| میانگین قیمت | محدوده قیمت |
یک پرس غذا دررستوران معمولی | 18 دلار استرالیا | 13-25 |
فست فود در مک‌دونالد یا مانند آن | 10 | 8-12 |
نوشابه (بطری 0.33 لیتری) | 3.14 | 2.5-4 |
آب (بطری 1.5 لیتری) | 2.53 | 1.5-4 |
شیر (1 لیتری) | 1.39 | 1-2 |
برنج (1 کیلو گرم) | 2.81 | 2-4 |
تخم مرغ (12 عدد) | 4.64 | 3.5-6 |
پنیر (1 کیلو) | 9.31 | 7-13.20 |
سینه مرغ بدون پوست و استخوان (۱کیلوگرم) | 10.43 | 9-14 |
گوشت گاو (1 کیلو) | 15.23 | 10-20 |
گوجه (1کیلو) | 4.55 | 3-6 |
سیب‌زمینی (1کیلو) | 2.79 | 2-4 |
سیب (1کیلو) | 3.99 | 3-5 |
پرتقال (1کیلو) | 3.35 | 2.40-4.50 |
سیگار (یک بسته مارلبرو) | 25 | 20-30 |
حمل و نقل
فاصله محل سکونت تا محل کار و همچنین مرکز شهر عامل مهمی در تعیین هزینه‌های حمل و نقل است ولی بطور کلی، رفت و آمد در شهرهای استرالیا، چندان ارزان نیست. در جدول زیر می‌توانید قیمت‌های این بخش را ببینید.
| میانگین قیمت | محدوده قیمت |
بلیط یک‌طرفه | 3.90 | 3-5 |
ورودی تاکسی (تعرفه معمولی) | 4 | 3.25-5 |
تاکسی ۱کیلومتر (تعرفه معمولی) | 2 | 1.62-2.88 |
بنزین | 1.25 | 1.15-1.40 |
ارتباطات
هزینه استفاده از تلفن و اینترنت در ماه حدود 100 دلار می‌شود. تلفن همراه هم سرویس‌ها و طرح‌های مختلفی دارد که تعرفه‌های مختلفی دارند اما قیمت یک دقیقه مکالمه با موبایل های اعتباری، بطور میانگین 0.34 دلار (استرالیا) است.
مثل هرجای دیگر دنیا، در استرالیا هم آنچه اهمیت دارد تناسب میزان درآمدها و هزینه‌ها است. در استرالیا دخل و خرج‌ها با هم می‌خوانند و عموم ساکنان این کشور زندگی تؤام با رفاهی دارند و خب البته بسته به شغل افراد و همچنین شهر محل زندگی، سطح این رفاه متفاوت است.
مهاجرت به استرالیا - شرایط زندگی در استرالیا
مهاجرت به استرالیا - شرایط زندگی در استرالیا
پرداختن به موضوعی مثل شرایط زندگی در استرالیا شاید کار خنده‌داری باشد. احتمالا یک نگاه گذرا به رده‌بندی‌ها و آمار معتبری که درباره کیفیت زندگی در کشورهای مختلف جهان منتشر می‌شود برای آگاهی از شرایط مطلوب زندگی در استرالیا کافی است اما اگر کسی قصد مهاجرت به استرالیا را دارد بهتر است کمی بیشتر و دقیق‌تر از شرایط زندگی در این کشور بداند. در این پست، کمی درباره این موضوع توضیح می‌دهیم.
دوری و اختلاف ساعت زیاد
کشورهایی مثل استرالیا، نیوزیلند، کانادا و آمریکا جزو مقاصد محبوب مهاجران بحساب می‌آیند؛ با این حال مهاجران ایرانی ساکن این کشورها یک مشکل مشترک دارند و آن فاصله زیاد این کشورها با ایران است. البته قرار نیست مهاجران، مرتب و مدام این مسافت‌های طولانی را بین کشور محل سکونت و ایران در رفت و آمد باشند و حتی غالب ایرانیان ساکن کشورهای اروپایی هم حداکثر سالی یک بار به ایران سفر می‌کنند اما بعلت فاصله زیاد جغرافیایی، اختلاف ساعت زیادی بین کشورهایی مثل استرالیا و ایران وجود دارد و این مسئله، برقراری تماس و ارتباط را که این روزها با استفاده از ابزارهای اینترنتی راحت‌تر از قبل شده است دشوار می‌سازد.
گرانی خانه
اجاره خانه در استرالیا گران است. البته مثل هر جای دیگر دنیا، در استرالیا هم قیمت خانه، بسته به شهر، منطقه، نوع خانه، تعداد اتاق‌های آن و امکاناتی که دارد متفاوت است؛ خانه‌های بدون اتاق یا خانه‌های اشتراکی، اجاره کمتری دارند و حتی می‌توان همراه خانواده‌های استرالیایی هم زندگی کرد (این شکل از اسکان البته بیشتر مناسب دانشجویان است) اما باز هم هر هفته باید مبالغ زیادی را (از 100 تا 300 دلار استرالیا و حتی بالاتر) بابت اجاره‌بها پرداخت کرد.
بطور کلی هزینه زندگی در برخی شهرهای استرالیا مانند سیدنی بالا است. در پست‌های بعدی، درباره هزینه‌های زندگی در استرالیا، تا جای ممکن؛ مفصل و دقیق خواهیم نوشت.
پیدا کردن کار
اگر با پیشنهاد کاری خاصی، به استرالیا مهاجرت نکرده باشید، باید کار پیدا کنید و پیداکردن کار بعنوان یک مهاجر تازه‌وارد، چندان آسان نیست. کارفرمایان استرالیایی برای استخدام نیروی کار، به تجربه کار در این کشور اهمیت زیادی می‌دهند و مهاجر تازه‌وارد جویای کار، هرچقدر هم پرسابقه، باید با ارائه رزومه و ارتباط مداوم با کارفرمایان مختلف، یکی از آنها را به جذب خود راضی کند و البته گاه ناچار است (بعلت نداشتن تجربه کار در استرالیا) در رده‌هایی پایین‌تر از گذشته خود، کارش را شروع کند. این را هم باید اضافه کرد که در برخی زمینه‌های کاری مثل تأسیسات (برق، لوله‌کشی و...) احتمال پیداکردن کار برای تازه‌واردها بیشتر است.
همچنان مثبت
با این تفاسیر، چه نگاهی می‌توان به مهاجرت به استرالیا داشت؟ شاید کمی دوری و اختلاف ساعت، اذیت کند یا هزینه‌های بالا؛ ولی اگر کسی بتواند برای خود کاری با درآمد مناسب پیدا کند یا حتی کسب‌وکاری راه بیاندازد، هم از پس تأمین هزینه‌ها برمی‌آید و هم می‌تواند با استفاده از امکانات این کشور، زندگی خوبی برای خود و احیانا خانواده خود در استرالیا بسازد.
مهاجرت به استرالیا - پاپوا گینه نو به خوبی استرالیا نیست
مهاجرت به استرالیا - پاپوا گینه نو به خوبی استرالیا نیست
با توجه به شرایط اقتصادی و کیفیت زندگی در شهرهای مختلف استرالیا که در پست قبل درباره آن نوشتیم، هر ساله عده زیادی خواهان مهاجرت به استرالیا هستند و از طرق مختلف می‌کوشند به خواسته خود برسند. در طرف دیگر، دولت استرالیا هم می‌کوشد با تنظیم سیاست‌های مهاجرتی، نیازهای این کشور را به نیروی کار متخصص و همچنین سرمایه‌داران کارآفرین برطرف کند.
برای مهاجرت به استرالیا راههای مختلفی وجود دارد اما با توجه به قوانین مهاجرتی کشور استرالیا و شرایط متقاضیان مهاجرت به این کشور، همه متقاضیان نمی‌توانند از راه قانونی خود را به استرالیا برسانند. برخی از کسانی که شرایط مهاجرت قانونی به استرالیا را ندارند راه پرخطری را انتخاب می‌کنند؛ سفرغیرقانونی یا قاچاق. این سفرهای غیرقانونی که از راه آبی صورت می‌گیرد، بعضا با غرق شدن قایق حامل مسافران، به مرگ آنها منجر می‌شود و آنهایی هم که سالم به استرالیا می‌رسند اجازه ورود به خاک این کشور را پیدا نمی‌کنند.
از حدود 3 سال پیش و بعلت افزایش مهاجرت‌های غیرقانونی به استرالیا، دولت این کشور برای پذیرش پناهجویان، قوانین سخت گیرانه تری را اعمال می‌کند. آنها دیگر به هیچ عنوان، اجازه ورود این دسته از مهاجران را (حتی اگر پناهنده بودن شان ثابت شود) به خاک این کشور نمی‌دهند و آنها را در کشور پاپوآ گینه‌نو یا کشوری دیگر اسکان می‌دهند. در واقع، این مهاجران غیرقانونی، به کشور یا جزیره‌ای با شرایط نامناسب و دشوار تبعید می‌شوند.
عده زیادی از مهاجران غیرقانونی که به پاپوآ گینه‌نو فرستاده می‌شوند، ایرانی و بقیه (اغلب) پناهجویان کشورهای جنگ‌زده و بحران‌زده خاورمیانه هستند. آنها باید ماهها و شاید سال‌ها را در کمپ‌هایی با شرایط نامناسب، زندگی کنند تا به پرونده‌شان رسیدگی شود. برخی ترجیح می‌دهند به کشورشان برگردند و برخی هم به هر شکل، با شرایط کنار می‌آیند تا شاید بتوانند بالاخره پا به استرالیا بگذارند. شرایط نامناسب زندگی و بلاتکلیفی و انتظار تمام نشدنی، پناهجویان ساکن کمپ‌ها را بعضا وادار به اعتصاب غذا، دوختن لب‌ها و حتی خودسوزی کرده است.
حتی قبل از تغییر شرایط پذیرش پناهجویان هم سفر به استرالیا با قایق‌های کوچکی که مسافران پرشماری را در خود جای می‌دهند کار خطرناکی بود. بسیاری از این قایق‌ها واژگون می‌شدند و سرنشینان آنها جان خود را از دست می‌دادند. برخی البته نجات پیدا می‌کردند و از ادامه سفر منصرف می‌شدند یا با سرسختی مسیرشان را ادامه می‌دادند و به استرالیا می‌رسیدند. برخی از پناهجویان حتی از خطراتی که بر سر راهشان بود خبر داشتند، اما یا آنها را چندان جدی نمی‌گرفتند یا با علم به شرایط سفر، راهشان را انتخاب می‌کردند.
آنچه مسلم است هر کشور سیاست‌های مهاجرتی خود را دارد و نمی‌توان انتظار داشت سیاست‌هایش را مطابق میل و شرایط ما تغییر دهد. شاید زمانی می‌شد سرنوشت‌مان را به دست قاچاق‌بران سپرد و از میان آب و آتش خود را به استرالیا رساند و اقامت آن را هم دیر یا زود گرفت؛ اما اخباری که این روزها از سرنوشت مهاجران غیرقانونی می‌شنویم و روایت‌هایی که از زبان برخی از خود آنها می‌خوانیم، دورنمای مهاجرت غیرقانونی به استرالیا را بسیار تیره و تار نشان می‌دهد تا جایی که حتی بعنوان آخرین گزینه هم نمی‌توان آن را به کسی پیشنهاد کرد. بهتر است متقاضیان، شرایط خود را برای مهاجرت قانونی به استرالیا مهیا کنند و در غیر اینصورت، به کشورهای دیگر فکر کنند حتی اگر شرایط اقتصادی و کیفیت زندگی در آنها به خوبی استرالیا نباشد.